2/9/07
ΟΜΙΛΙΑ Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΛΑ.Ο.Σ. ΤΟΥ Ν. ΑΤΤΙΚΗΣ
«Την διαγραφή των χρεών των κατοίκων των πυρόπληκτων περιοχών» αξίωσε σήμερα ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γ. Καρατζαφέρη, σε ομιλία του προς τους υποψήφιους βουλευτές του κόμματος του Ν. Αττικής.
Πριν από την ομιλία του, ο κ. Γ. Καρατζαφέρης, ζήτησε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη των θυμάτων της Εθνικής τραγωδίας και στην συνέχεια απευθυνόμενος στους συγκεντρωθέντες είπε τα εξής:
Ευρισκόμεθα πλέον στην τελική ευθεία πριν από τις εκλογές, εκλογές οι οποίες δεν γίνονται με αναπτυγμένο διάλογο, και τα θέματα που αφορούν τον λαό, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω το ρήμα «καίουν» τη χώρα, αλλά δεν τολμώ ούτε μεταφορικά να το χρησιμοποιήσω. Και αυτό γιατί είναι γνωστό σε όλες και σε όλους ότι η χώρα βρίσκεται σε μια περιπέτεια από την οποία ακόμη δε μπορεί να βγει αν και έχουν περάσει περίπου δέκα ημέρες. Είναι αδιανόητο. Σε μια ευρωπαϊκή χώρα επί δέκα ημέρες να μη μπορεί η Πολιτεία να σβήσει μια φωτιά! Είναι αδιανόητο δέκα ημέρες να είναι η Πελοπόννησος ένα φουγάρο. Είναι αδιανόητο να μη μπορεί η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της, όπως αυτές της αναλογούν. Είναι μια πραγματικότητα το ότι δεν λειτουργεί η κρατική μηχανή. Δεν είναι αποδοτική. Δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κόσμου και αυτό είναι το κύριο μέλημά μας. Στις 17 Σεπτεμβρίου, ό,τι και να μας έχει τάξει ο ελληνικός λαός, το πρώτο μέλημά μας είναι να βοηθήσουμε, να συμπράξουμε, να βάλουμε όλη μας τη δύναμη για να φτιάξουμε μια αποτελεσματική κρατική μηχανή που να μπορεί να υπηρετήσει και να εξυπηρετήσει τον Έλληνα πολίτη. Αυτή την περίοδο, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός δεν έκανε κομματικές εκδηλώσεις. Προσωπικά δε βγήκα στα κανάλια, γιατί ακριβώς πίστευα ότι δεν είναι περίοδος για ανάπτυξη διαλόγου, για ανάπτυξη επιχειρημάτων που μοιραίως, φέρουν την κόντρα εις την απόδοση του λόγου.
Όμως η ημερομηνία των εκλογών πλησιάζει και πρέπει, πέρα από τις φωτιές που είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να το βάλουμε στην άκρη του γιαλού, να δούμε και τ’ άλλα θέματα που απασχολούν την Ελληνίδα και τον Έλληνα. Σας καλώ λοιπόν σε ένα πολιτικό λόγο ευθύτητας, εντιμότητας και προσοχής Δε θα ήθελα κατά καμία έννοια να υπάρχει σε κανενός και σε καμίας το λόγο υπερβολή. Πολλώ δε μάλλον η διαβολή. Αφήστε αυτή την πρακτική στους αντιπάλους. Οι αντίπαλοί μας, μικρότεροι ημών και μεγαλύτεροι ημών, στοιχίζονται πίσω από μια προσπάθεια μειώσεως του Έθνους και της ανταποκρίσεως που έχει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός.
Γνωρίζετε όλοι ότι η κάλπη επιφυλάσσει εκπλήξεις. Το σίγουρο είναι ότι οι εκπλήξεις αυτή τη φορά θα είναι υπέρ ημών και αυτό είναι ξεκάθαρο από το μήνυμα που στέλνει η κοινωνία, το μήνυμα που στέλνει η περιφέρεια.
Θα προχωρήσουμε παρ’ ότι κάποιοι αλλάζουνε τους πολιτικούς κανόνες όπως τους εξυπηρετούν. Το 2004, παρ’ ότι το κόμμα είχε μια πορεία τεσσάρων ετών, είχε λάβει μέρος στις νομαρχιακές εκλογές με εκείνο το πράγματι μεγάλο αποτέλεσμα του 14%, δεν γίναμε δεκτοί σε καμία τηλεοπτική αναμέτρηση. Δε μας κάλεσαν. Δε μας κάλεσαν στο debate. Παρ’ όλο που ήμουνα βουλευτής και είχα ακριβώς την ιδιότητα που έχει ένας άλλος φορέας.
Έτσι λοιπόν στις εκλογές του 2007 αλλάζουν τους κανόνες του παιχνιδιού μόνο και μόνο για να αλλοιώσουνε το αποτέλεσμα της δικιάς μας επίδοσης. Ό,τι και να κάνουνε, με όποιους κανόνες κι αν παίξουν, αυτή τη φορά να ξέρουν ότι ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός θα είναι μπροστά τους για να πραγματώσει τις ιδέες και τις σκέψεις που έχουμε για Ρήξη και Ανατροπή με το σάπιο και το κατεστημένο.
Σας ρωτούν στις τηλεοράσεις τι θα γίνει σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας. Καταρχήν δεν αντιλαμβάνονται όλοι, όλοι εκείνοι που χρησιμοποιούν αυτό το ερώτημα, ότι και μόνο το ενδεχόμενο να συζητάνε για μη ύπαρξη αυτοδυναμίας, είναι η πρώτη νίκη του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού. Αλλάξανε την ατζέντα των εκλογών. Γιατί;
Είναι πάρα πολύ απλό.
Εάν υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα άλλο κόμμα, όποιο και αν είναι αυτό, που μπορεί να οραματίζεται και να ευαγγελίζεται την οριστική ρήξη και ανατροπή με το χθες τότε εμείς συμπλέουμε και συνυπάρχουμε, αλλά δυστυχώς από την υπάρχουσα κατάσταση δεν υπάρχει κανείς ο οποίος να κοιτάζει με το βλέμμα εμπρός. Όλοι κοιτάζουν με το βλέμμα πίσω. Κοιτάζουμε εμπρός, είμαστε στο 2007, ενώ οι άλλοι ακόμη παραμένουν στο 1974, στην έναρξη της Μεταπολίτευσης. Η Μεταπολίτευση όπως την ξέραμε έκλεισε τον κύκλο της Σήμερα ανοίγει μια νέα εποχή, με άλλο τρόπο, με άλλο ήθος, με άλλο ύφος. Δεν μπορούμε ολοκληρώνοντας σχεδόν την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα να μιλάμε ακόμα για πρόσωπα και συνταγές που τα πρωτογνωρίσαμε αμέσως μετά τον πόλεμο. Συνεχίζω να λέω και το επαναλαμβάνω: Από το 1945 εναλλάσσονται δύο οικογένειες και ενδιάμεσα τσόντα και μια άλλη. Το 1945. Πρωθυπουργός «Παπανδρέου». Το 1955 «Καραμανλής». Το 1965 «Παπανδρέου», Το 1975 «Καραμανλής», Το 1985 «Παπανδρέου», Το 1995 «Παπανδρέου» και το 2005 «Καραμανλής». Νομίζω ήρθε ο καιρός η Ελλάδα, να δοκιμάσει και κάτι άλλο, έξω από αυτές τις οικογένειες. Αν θέλαμε κληρονομικό άρχοντα, τον είχαμε. Αλλά η Δημοκρατία, κάνοντας βήματα προς τα μπρος, κατήργησε τον κληρονομικό άρχοντα. Το ίδιο δεν θέλουμε και στη δημόσια ζωή. Δε θέλουμε τις οικογένειες Σομόζα. Οικογένειες που έχουν συνδέσει έμμεσα ή άμεσα το όνομά τους με μεγάλα προβλήματα ή ολιγωρίες εις βάρος του Ελληνισμού. Δεν είναι ώρα να εξιστορήσω αμαρτίες και ανομήματα που κουβαλάνε αυτές οι οικογένειες. Αμαρτίες και ανομήματα τα οποία χρόνια θα κάνει η Ελλάδα να πετάξει από πάνω της. Και δε μιλάω για την Κύπρο του 1959- 1960, και δε μιλάω για την Κύπρο του 1974 και δε μιλάω για όλα τα άλλα που ακολούθησαν από εκείνο το σημείο και μετά. Εμείς είμαστε αποφασισμένοι να χαράξουμε μια γραμμή, να αποχαιρετήσουμε το χθες, να χτίσουμε το αύριο που ροδίζει. Θέλω λοιπόν όλοι και όλες, ανεξαρτήτως προσωπικής πολιτικής αφετηρίας, πολιτικής αφετηρίας που όλοι έχουμε, σαν μια γροθιά να κοιτάξουμε το αύριο. Δεν με ενδιαφέρει από πού έρχεται ο καθένας ούτε το πού πρέπει να πάμε. Και πρέπει να πάμε στην καρδιά, στην ψυχή, του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας. Ακούω αυτές τις μέρες για τα μέτρα. Αυτονόητο. Το ίδιο θα λέγαμε και αν το επίδομα ήταν δύο και αν το επίδομα ήταν τρεισήμισι χιλιάδες ευρώ. Εγώ θέλω ουσιαστικές παρεμβάσεις και από αυτό εδώ το βήμα κάνω έκκληση στον κύριο Πρωθυπουργό:
Κύριε Πρωθυπουργέ εάν πράγματι θέλετε να ανακουφιστούν οι αγρότες των περιοχών που επλήγησαν, ένα μέτρο να εφαρμόσετε:
Να χαριστούν σε όλους τους αγρότες που κάηκαν τα κτήματά τους τα αγροτικά τους χρέη προς την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος. Εδώ και τώρα μηδενισμός των χρεών, αυτή είναι η πρότασή μου, κύριε Καραμανλή, η γενναία πρόταση που θα βάλει ξανά μπρος τις μηχανές της αγροτικής μας ζωής. Αυτή είναι η ξεκάθαρη δική μας πρόταση και θα προχωρήσουμε προς τα εμπρός, με ένα πρόγραμμα που πράγματι είναι ρεαλιστικό και παράγει πλούτο.
Δεν είναι δυνατόν να προσπαθούμε στην ίδια πίττα., σε μια πίττα που μάλλον κάθε χρόνο μικραίνει, να κόψουμε μικρότερα και μεγαλύτερα κομμάτια για να εξασφαλίσουμε κάποια συντεχνία, κάτι καλύτερο. Ένας τρόπος υπάρχει να μεγαλώσουμε την πίττα. Και αυτός είναι ο στόχος μας. Να μεγαλώσουμε την πίττα εις όφελος του ελληνικού λαού. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζονται γενναίες τομές, τομές, τις οποίες το σύστημα δεν τολμά να ανοίξει. Πρώτον, τα κεφάλαιά μας, τα κεφάλαια του λαού μας, τα κεφάλαια του απλού καθημερινού πολίτη και του μη προνομιούχου Έλληνα βρίσκονται σήμερα στα θησαυροφυλάκια των τραπεζών. Εμείς απαιτούμε ανακατανομή του πλούτου υπέρ των πολλών. Υπέρ εκείνων οι οποίοι δεν κατέχουν. Τα χρήματα έφυγαν από τις τσέπες των ελληνικών νοικοκυριών με όχι νόμιμο τρόπο. Όλα αυτά, όλα αυτά τα επιπλέον ποσά με τα οποία οι τράπεζες αφαίρεσαν τα χρήματα από τον ελληνικό λαό πρέπει να επιστραφούν. Δεν μπορούμε να κάνουμε οικονομική πολιτική αν όλα αυτά τα χρήματα παραμείνουν στα θησαυροφυλάκια του Σάλλα, του Λάτση και του Κωστόπουλου.
Περίμενα από αυτούς τη γενναιότητα να πουν, ότι τα μισά τους εισοδήματα αυτού του εξαμήνου τα δίνουνε σε αυτούς που κάηκαν. Αλλά αυτές τις ευαισθησίες μη τις περιμένετε. Τέτοιες ευαισθησίες υπάρχουν στον απλό λαό. Στον πολίτη, σε εκείνο τον συνταξιούχο των 300 ευρώ που είπε: «τα πενήντα μου ευρώ τα στέλνω κάτω, στο χωριό της Ηλείας». Εκεί υπάρχει ευαισθησία, εκεί υπάρχει ανθρωπιά και γι’ αυτούς τους ανθρώπους σας καλώ να αγωνιστείτε.
Σ’ αυτόν τον αγώνα των τελευταίων δυο εβδομάδων θα προσπαθήσουν να σας προπηλακίσουν, θα προσπαθήσουν να σας μειώσουν, θα προσπαθήσουν να σας φέρουν από κάτω. Εσείς όσες φορές βρεθείτε απέναντι σε εκείνους οι οποίοι προσπαθούν να μας βγάλουν έξω από το πολιτικό παιχνίδι για να ράψουν ένα κοστούμι στα μέτρα τους, δε θα απαντήσετε. Θ’ απαντάτε μονάχα με επιχειρήματα, θα απαντάτε με το δικό μας βιβλίο του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, που λέει ξεκάθαρα τι πιστεύουμε και τι δεν πιστεύουμε. Δε χρειάζονται ιδιαίτερες φιλοσοφίες και δε χρειάζονται ιδιαίτερα δόγματα ή τσιτάτα λόγια. Εμείς έχουμε έναν ξεκάθαρο λόγο, ξέρουμε τι είμαστε και τι αποκρούουμε. Και αν κάποιοι είναι δύσπιστοι και αν κάποιοι πιστεύουν ότι όλα αυτά δεν μπορούν να εφαρμοστούν, να τους παραπέμπετε στα τρισήμισι χρόνια παρουσίας μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Υπάρχει και ένα άλλο έντυπο που φαίνεται η δουλειά που κάναμε στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Και να είστε υπερήφανοι γιατί το κόμμα μας με μια μόνο αντιπροσώπευση, εκείνη του Προέδρου, κατόρθωσε αυτά που δεν μπόρεσαν μαζί η Νέα Δημοκρατία με 11 Ευρωβουλευτές και το ΠΑΣΟΚ με άλλους 8. Κατορθώσαμε να βάλουμε εμπρός τις μηχανές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να ψάξει η αρμόδια επιτροπή τις παράνομες πτήσεις των Αμερικανών πάνω από την Ευρώπη. Και αυτό για ποιο λόγο; Διότι όταν τους είπαμε ότι στη Σούδα υπάρχουν «Λευκά Κελιά» και το αμφισβήτησε η Κυβέρνηση, πήγα και ζήτησα να συσταθεί επιτροπή, η οποία απέδειξε ότι υπάρχουν πολλά «Λευκά Κελιά» στην Ευρώπη.
Είμαστε οι μόνοι που θέσαμε 22 σκληρές τροπολογίες, προκειμένου η Τουρκία να περάσει το κατώφλι της Ευρώπης. Μία από αυτές ήταν ότι δεν μπορεί να μπει στην Ευρώπη μια χώρα που κατέχει το 40% μιας άλλης χώρας. Και υπήρχαν Έλληνες Ευρωβουλευτές, τόσο της Νέας Δημοκρατίας, όσο και του ΠΑΣΟΚ και άλλων κομμάτων, που ψήφισαν να παραμείνει ο στρατός κατοχής στην Κύπρο. Βάλαμε τροπολογία που λέγαμε ότι δεν μπορεί η Τουρκία να μπει στην Ευρώπη αν δεν άρει το casus belli εις βάρος της Ελλάδος, χώρας μέλους της ΕΕ και υπήρξαν Έλληνες Ευρωβουλευτές που ψήφισαν υπέρ της διατηρήσεως της απειλής πολέμου κατά της Ελλάδος. Εκεί λοιπόν τους ξεμπροστιάσαμε. Υπάρχει ένα ολόκληρο έντυπο, να το ‘χετε πάντα μπροστά σας και πάντα να το συμβουλεύεστε για το τι ψήφισαν οι άλλοι εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.
Είμαστε το κόμμα με τη μηδενική εξάρτηση από τον Αμερικανικό παράγοντα. Δεν έχουμε κανενός είδους εξάρτηση. Είμαι σίγουρος ότι σήμερα ο Ελληνικός Λαός αισθάνεται ότι κάποιοι εξαρτώνται και μάλιστα πολύ από τα κελεύσματα της Ουάσιγκτον. Βλέπετε τι συμβαίνει με το όνομα της Μακεδονίας μας. Έφτασε η Νέα Δημοκρατία, που συνοδευόταν μέχρι χτες από το δάκρυ του ιδρυτού της για τη Μακεδονία, να πάει να ψηφίσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πριν ενάμησι μήνα, ότι τα Σκόπια μπορούν να μπουν στην Ευρώπη με όποιο όνομα και αν αυτά θελήσουν να μεταχειριστούν. Μεγαλύτερη ενδοτικότητα νομίζω δεν μπορεί να υπάρξει. Ήμασταν εκεί και τους αναγκάσαμε σε ονομαστική ψηφοφορία και αποκαλύψαμε το ρόλο ενός εκάστου.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η μικρή Κύπρος κατόρθωσε 2 φορές και είπε όχι.
Απέρριψε το σχέδιο Ανάν, που το πρότεινε και ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου και ο Συνασπισμός και όχι μόνο μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και φεύγει στην Ο.Ν.Ε. σε δυο μήνες, αλλά κατόρθωσε επιπλέον να βγάλει και τα πετρέλαια που βρίσκονται νοτίως της Κύπρου. Εμείς βρισκόμαστε εν τω μεταξύ πνιγμένοι στα πετρέλαια στο Αιγαίο και δεν τολμάει καμία Ελληνική Κυβέρνηση να πάει να βγάλει τα πετρέλαια που θα αλλάξουν το «ρουν» της ιστορίας αυτού του τόπου.
Εμείς είμαστε αποφασισμένοι για τομές στην εξωτερική μας πολιτική. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Δε θέλουμε να διαταράξουμε τις σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά πρέπει να τους καταστήσουμε σαφές ότι υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Και από ότι φαίνεται τα γειτονικά μας χωράφια κάνουν και καλής ποιότητας πορτοκάλια. Ας το ξέρουν λοιπόν, ότι εμείς δεν είμαστε ταγμένοι σε υποτεταγμένες πολιτικές. Είμαστε ταγμένοι να βγάλουμε τον Έλληνα και την Ελληνίδα από εκείνο το βάλτο στον οποίο κάποιοι θέλουνε να βρίσκονται. Ο Πρωθυπουργός το είπε ξεκάθαρα: «Κανείς δεν μπορεί να δηλητηριάζει τις ψυχές των Ελλήνων, κανείς δεν μπορεί να καίει την πατρίδα μας».
Ποιός;
Ποιός;
Τα ελληνικά του κ. Καραμανλή είναι καλά. Εάν ο κ. Καραμανλής γνώριζε και ήξερε ότι ήταν κάποιος εξ ημών, δε θα χρησιμοποιούσε το «μας».
Τί ξέρει ο κ. Καραμανλής, και εφόσον το ξέρει, γιατί δεν το λέει στον ελληνικό λαό; Και ποιός εξασφαλίζει στον κ. Καραμανλή ότι αυτός ο οποίος καίει την Πατρίδα μας, αυτός ο οποίος πράγματι ταλανίζει τις ψυχές μας, αύριο το πρωί δε θα προβεί εις άλλη δυσάρεστη επίδοση. Και πώς ο κ. Καραμανλής παίζει κορώνα-γράμματα την τύχη του τόπου, γιατί ακριβώς «κορώνα-γράμματα» είναι και οι εκλογές. Αν δεν είχε χαλαρώσει ο τόπος, ίσως προλαβαίναμε κάποια από αυτά τα θλιβερά γεγονότα.
Πρέπει λοιπόν ο Πρωθυπουργός να βγει ξεκάθαρα και γενναία και να πει ποιος είναι αυτός και γιατί δεν αναφέρει το όνομά του.
Τί είναι αυτός που φοβίζει τον Πρωθυπουργό; Θέλουμε να μάθουμε. Είναι δικαίωμά μας να μάθουμε και είναι υποχρέωση του Πρωθυπουργού να πει την αλήθεια. Όλα όσα είπε περί ασύμμετρων απειλών, για εμένα αντηχούν ως ασύμμετρη λογική της Κυβερνήσεως. Μια ασύμμετρη λογική την οποία την είδαμε και σε άλλες περιπτώσεις.
Όσον αφορά στο θέμα των ομολόγων, ένα θέμα το οποίο πολύ εύκολα ξεχάστηκε (και θα έλεγα πολύ βολικά για κάποιους). Πρέπει όλοι κι όλες να θυμίζετε στον Ελληνικό Λαό ότι η Βουλή έκλεισε μόνο για ένα λόγο: για να μην πάει ο κ. Ζορμπάς και δεχθεί το φάσμα των ερωτήσεων. Γιατί από τις ερωτήσεις θα έβγαιναν πολλά. Όταν μέσα ομολογείτε, εμμέσως πλην σαφώς, ότι τα χρήματα από τα ομόλογα έφτασαν σε κομματικά γραφεία, εγώ θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι στα δικά μας γραφεία δεν έφτασε τίποτα και προφανώς δεν έφτασε και στα γραφεία της Αριστεράς, αλλά έχω την αίσθηση ότι κάποιοι είχαν ψύλλους στα αυτιά. Και προκειμένου ο κ. Ζορμπάς να μην πει αυτά που ξέρει, ή να μην αναγκαστεί να πει αυτά που ξέρει, έκλεισε άρον -άρον τη Βουλή με αποτελέσματα σαν κι αυτά τα οποία ζήσατε.
Δε δίνει κανείς το δικαίωμα στο κ. Καραμανλή να παίζει κορώνα -γράμματα την Ελλάδα, την ασφάλειά μας, το μέλλον των παιδιών μας. Πιστεύω λοιπόν ότι όλα αυτά τα οποία ζητάμε, όλα αυτά τα οποία ζούμε όλα αυτά τα χρόνια (και όχι μόνο την τελευταία τριετία) έχουν να κάνουν με τη μονοκρατορία του ενός, με την αλαζονεία της εξουσίας. Μετά το 1985 που άλλαξε το Σύνταγμα ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου και το έκανε ένα Σύνταγμα κομμένο- ραμμένο στο κοστούμι του, τότε έχουμε “one man show”: μόνο ένας αποφασίζει πότε θα ανοίξει η Βουλή, πότε θα κλείσει και πώς θα κυβερνήσει.
Εμείς θέλουμε αυτό να το «σπάσουμε» και επειδή μάλλον δε θα ψηφιστεί μεθαύριο η αναθεώρηση του Συντάγματος (και θα είναι η πρώτη απόφαση αναθεωρήσεως που δεν ψηφίζεται στη ιστορία του τόπου - μια ακόμη αποτυχία της κυβέρνησης Καραμανλή), εμείς ερχόμαστε και δίνουμε διέξοδο με την δική μας προσπάθεια εναντίον του διπολισμού και του δικομματισμού. Θέλουμε και ευελπιστούμε η επόμενη Βουλή να είναι πλατύτερη και η εκτελεστική εξουσία να μην είναι σε έναν, διότι ο ένας και πιέζεται, και εκβιάζεται ευκολότερα από ότι δύο ή περισσότεροι. Εμείς δεν είμαστε στείροι όπως η Αριστερά, η οποία λέει «ό,τι και να γίνει εμείς δεν πάμε σε κανένα διάλογο και δε μιλάμε». Εμείς έχουμε άμεση πρόθεση, όπως είπα και στον πρόλογο, τη ρήξη και την ανατροπή. Εάν θέλει λοιπόν, οποιοσδήποτε είναι πρώτος, να έχει τα απαραίτητα κουκιά του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού να ετοιμαστεί για κυβέρνηση εξωσυνταγματική, για κυβέρνηση προσωπικοτήτων και όχι για κυβέρνηση που έχει τις οικογένειες μέσα. Αυτή είναι η ρήξη και αυτό είναι το αύριο. Να προχωρήσουμε προς τα εκεί και όχι μια από τα ίδια. Όχι πενήντα χρόνια με τις ίδιες οικογένειες τις οποίες έχουν στήσει στα ίδια υπουργεία. Εμείς αποφασίζουμε και λέμε κυβέρνηση προσωπικοτήτων, η οποία δε θα εμπίπτει σε παρακάλια, εκβιασμούς και εξωτερικές πιέσεις, ούτε από εξωτερικό ούτε από εσωτερικό παράγοντα. Αυτή είναι η δική μας πρόταση. Μια πρόταση που είναι για το αύριο και για το χτίσιμο, όχι για τη διάλυση που κάνουνε. Ερχόμαστε για να χτίσουμε, ερχόμαστε για να οικοδομήσουμε, δεν ερχόμαστε για να κάνουμε μια διαχείριση εξουσίας με ομόλογα ή χωρίς ομόλογα, με χρηματιστήριο ή χωρίς χρηματιστήριο, με Κοσκωτά ή χωρίς Κοσκωτά. Γιατί οι δεκαετίες αλλάζουν αλλά πάντα συνοδεύονται από ένα μεγάλο σκάνδαλο που έχει ως αφετηρία το λαό και ως θύμα το πορτοφόλι του Έλληνα Πολίτη. Ερχόμαστε λοιπόν για το αύριο και το αύριο δεν μπορεί να είναι το ίδιο με το σήμερα, δεν μπορεί να είναι όμοιο με το χθες. Είναι μια άλλη εποχή, μια εποχή που τα κράτη ζυμώνουν νέες ιδέες, νέες σκέψεις και νέες προοπτικές. Το 1985, όπως γνωρίζουν καλύτερα οι οικονομολόγοι ανάμεσά μας, η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία κοίταζαν την Ελλάδα με τα κυάλια. Τώρα βρισκόμαστε πολλά χρόνια πίσω από την κάθε μια εξ αυτών των τριών χωρών. Δε φταίνε οι Έλληνες, δε φταίνε οι Ελληνίδες, φταίνε αυτοί οι οποίοι μας κυβέρνησαν με συνταγές του χθες. Η Ελλάδα έχει φορτωθεί πολλά βάρη.
Από τον κ. Καραμανλή και τον κ. Παπανδρέου:
Υπάρχει κανείς εξ αυτών, υπάρχει κανείς στην Ελληνική Πολιτεία, που να βγει δημόσια και να πει, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι «έχω τόσους λαθρομετανάστες», ότι «είναι εκεί».
Γνωρίζει κανείς;
Αντιλαμβάνεστε το θέμα είναι πολύ μεγάλο. Κάποιοι έκαναν οικογένειες, δεν είπαμε να πάμε με έναν οδοστρωτήρα και να τους βγάλουμε όλους από τον δρόμο μας, είπαμε να μπουν κανόνες αριθμητικοί και κανόνες ποιοτικοί για τη δική τους τη ζωή και για τη δική μας τη ζωή. Η Ελλάδα μπορεί να βγει από το τέλμα και δεν το γνωρίζω μόνο εγώ, το γνωρίζει και ο κ. Καραμανλής- πιστεύω ότι το γνωρίζει και ο κ. Παπανδρέου.
Έχουμε πλούσιο ορυκτό πλούτο, μου κάνει όμως εντύπωση γιατί δεν σκάβουμε τη γη μας για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες του σήμερα. Υπάρχουν πράγματι ορυκτά τα οποία έχουμε ξεπουλήσει και τα πουλάμε στους ξένους σε τιμές πολύ χαμηλότερες από την τρέχουσα διεθνή αγορά. Όλα αυτά θα τεθούν.
Ο πλούτος δεν θα ανήκει σε έναν. Ο πλούτος ανήκει στην Ελλάδα και ως εκ τούτου σε όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Δεν θα κοντραριστούμε με την ιδιωτική πρωτοβουλία. Θέλουμε συμπαραστάτες στο δικό μας κοινωνικό έργο. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: έχουν περάσει σχεδόν δέκα μέρες και η Ελλάδα δεν μπόρεσε να ανοίξει έναν δρόμο.
Προσπάθησα να πάω στο χωριό μου το οποίο κάηκε ολόκληρο και τα πάντα ήταν κλεισμένο. Ήταν υπόθεση ενός τηλεφωνήματος. Εάν τηλεφωνούσε το βράδυ ο αρμόδιος υπουργός, ο κ. Σουφλιάς, στις εταιρίες που παίρνουν από το Ελληνικό κράτος τα δισεκατομμύρια των έργων και έλεγε στον οποιονδήποτε εξ αυτών, είτε στον κ. Μπόμπολα, είτε στον κ. Κούτρα είτε στον κ. Εμφιετζόγλου, ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή θέλει τα χωματουργικά τους μηχανήματα στην Πελοπόννησο, θα είχανε φτάσει από νωρίς και θα είχαν λύσει μεγάλο πρόβλημα από τις φωτιές. Για ποιό λόγο δεν το έκαναν επιτέλους, για ποιό λόγο δεν κινητοποίησαν την ιδιωτική πρωτοβουλία. Μου έλεγε ένας υπουργός της κυβέρνησης: «δε φταίμε που δεν έχουμε λεφτά για να πάρουμε περισσότερα πυροσβεστικά αεροπλάνα», και του είπα: «μπορώ να στα διπλασιάσω χωρίς ούτε ένα ευρώ». Μου απάντησε: πως δε γίνεται και του είπα κάτι πάρα πολύ απλό:
Θα έρθω σε μια συμφωνία με την Αυστραλία που έχει καλοκαίρι όταν έχουμε εμείς χειμώνα και θα τους πω κάθε Νοέμβρη θα σου στέλνω τα δικά μου 25 και κάθε Απρίλη θα μου στέλνεις τα δικά σου. Με αυτό τον τρόπο θα τα κάνουμε 50 και θα μπορούμε να σβήνουμε αμέσως τις φωτιές και επιπλέον θα είναι «προπονημένη» η ομάδα. Η λύση είναι πολύ απλή. Θα μου πείτε, γιατί δεν το σκέφτονται να το κάνουν; Δεν είμαστε ευφυέστεροι από αυτούς, απλώς αυτοί τα βρήκαν έτοιμα και δε μάθανε να χτίζουν, ενώ εμείς δε τα βρήκαμε έτοιμα και έπρεπε να μάθουμε να κάνουμε λάσπη να βρούμε τα τούβλα, να χτίσουμε το οικοδόμημα του ΛΑ.Ο.Σ.
Με όλα αυτά θέλω να σας πω ότι αισθάνομαι βαθιά συγκινημένος και ικανοποιημένος κοιτάζοντας μόνο τους βουλευτές της Αττικής. Για φανταστείτε υπάρχουν και οι υποψήφιοι των άλλων νομών. Είστε μια ηχηρή απάντηση ανεξαρτήτως ιδιότητας και καταξίωσης. Έχουμε εδώ διπλωμάτες, στρατηγούς, αντιστασιακούς, δικηγόρους, αξιωματικούς, αγρότες, εργάτες, τεχνοκράτες, δημοσιογράφους … Είστε η απάντηση σε εκείνους που μέχρι χθες έλεγαν «Καλός ο Καρατζαφέρης, αλλά είναι μόνος του». Καλός ο Καρατζαφέρης, αλλά καλύτεροι αυτοί που είναι κοντά του στον τίμιο αυτόν αγώνα. Χωρίς αλαζονεία και αυταρέσκεια εγώ καλώ οποιονδήποτε έντιμο και αντικειμενικό κριτή να καθίσει με οποιοδήποτε έντιμο και αντικειμενικό κριτήριο και να περάσει από ζυγαριά λεπτομέρειας το ψηφοδέλτιο επικρατείας και να το συγκρίνει με τα άλλα, να περάσει όποιο νομό της χώρας θέλει. Ας πάρει το μεγαλύτερο, αν θέλετε ψηφοδέλτιο, αυτό της Β΄ Αθηνών, ή το «κόσμημα» όπως λένε κάποιοι της Α΄ Αθηνών και να κάνει σύγκριση. Τα ποιοτικά στοιχεία του δικού μας ψηφοδελτίου είναι εμφανή.
Να τρέξετε λοιπόν τον τίμιο και καλό αγώνα ώστε να εκλεγούν, όχι οι καλύτεροι αναγκαστικά, αλλά εκείνοι τους οποίους θα επιλέξει ο λαός. Εύχομαι ο λαός να επιλέξει πράγματι τους πιο δραστήριους και τους πιο καλούς. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όσοι δεν εκλεγούν θα μείνουν στο περιθώριο, θα είμαστε όλοι στη πρώτη γραμμή και θα υπάρχει ρόλος για όλους. Αλλάζει από τις 16 του μηνός το πολιτικό τοπίο. Αλλάζει το κόμμα μας. Κυρίες και κύριοι, εάν πετύχαμε τόσα πολλά με έναν μόνο Ευρωβουλευτή, φανταστείτε πόσα πολλά θα πετύχουμε έχοντας στην ερχόμενη Βουλή 10, 12, 15, 17, ίσως και 20 βουλευτές- είναι στο χέρι μας να το πετύχουμε !
Ο Ελληνικός λαός έχει απαιτήσεις από εμάς, και γι’ αυτό χωρίς να το επιδιώξουμε γίναμε οι κεντρικοί πρωταγωνιστές αυτής της προεκλογικής αναμέτρησης. Έχουμε μπροστά μας λίγες μέρες - συμπωματικά η θεία τύχη έφερε τα πράγματα έτσι ώστε να τελειώνει η προεκλογική περίοδος στις 14 του μηνός που είναι και η ημέρα γενεθλίων του κόμματός μας. Έτσι, του Σταυρού, με το σταυρό στο χέρι θα πάμε τη Δευτέρα στο Ελληνικό κοινοβούλιο. Δεν θα κάνουμε μεγάλες συγκεντρώσεις-πιστεύω ότι είναι σπατάλη δυνάμεων και χρήματος.
Θα κάνουμε μικρές συγκεντρώσεις. Θέλω να πάτε πόρτα - πόρτα, καφενείο - καφενείο, να οργώσετε την Ελλάδα. Εγώ έχω ένα πρόγραμμα που θα καλύψει σχεδόν όλες τις μεγάλες πόλεις. Θα τρέξουμε πολύ και αν κάποιοι από τους αντιπάλους μας περίμεναν από κάποιες πετρούλες που με ενοχλούσαν στο νεφρό θα με έβρισκαν στο κρεβάτι, έχω να τους πω ότι δεν καθόμουνα να με ρίξουν ούτε όταν τις είχα μέσα. Και επί τη ευκαιρία, με τη χαλαρότητα της κουβέντας, να πω τούτο: ο υπεύθυνος υγείας του κόμματος, ο κος Παπαμιχαήλ, όταν τον είχα πάρει μαζί μου στις φωτιές και τον είχα με τη μάνικα, «τράβα, τράβα, τράβα» μου έλεγε. Ανθρωπίνως αδύνατο να έχει κάποιος κολικό νεφρού και να τραβάει μάνικα. Ανδρέα Παπαμιχαήλ, για την Ελλάδα θα κάνουμε πολλά περισσότερα, όσα εμπόδια και να συναντήσουμε.
Πιστεύω ότι δε θα υπάρξει κανένα εμπόδιο, η νίκη μας περιμένει, ο καλός αγώνας μας περιμένει και είναι σίγουρο ότι στις 16 θα αλλάξουμε πολλά πράγματα στην Ελλάδα. Θα είστε εσείς αυτοί που θα τα αλλάξετε, θα είστε εσείς αυτή η υπέροχη ομάδα που θα ήθελε ο κάθε Πρόεδρος να την έχει κοντά του. Είμαι εξαιρετικά υπερήφανος για όλους εσάς και για τον καθένα και την καθεμία ξεχωριστά.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου