12/3/08

Δεν είναι μόνο...

του Γιάννη Παναγιωτακόπουλου Προέδρου της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ.

Δεν είναι μόνο οι χιλιάδες Ελληνικές σημαίες.

Δεν είναι μόνο τα λόγια του Καρατζαφέρη που δείχνουν ότι αυτός ο λαόςμπορεί ακόμα να κυοφορεί και να γεννά ηγέτες ανυποχώρητους.

Δεν είναι μόνο οι εκατοντάδες πιτσιρικάδες που έσκαγαν από τα στενάτραγουδώντας το «Μακεδονία».

Δεν είναι μόνο ο όρκος στις Θερμοπύλες.Δεν είναι μόνο η πορεία της Νεολαίας που ξεκίνησε με 500 άτομα από τηνπλατεία Ελευθερίας για να καταλήξει με 1500 στο άγαλμα του Αλεξάνδρου.


Εκείνο που μας έκανε τα ξημερώματα να κοιμηθούμε με ένα πλατύ χαμόγελοικανοποίησης, ήταν πώς φάνηκε έκδηλα η αμηχανία, ο φόβος και ο πανικός τουσυστήματος.
Διότι τι άλλο από αμηχανία μπορεί να προκαλεί σε έναν δημοσιογράφο το ναδείχνει ένα πλάνο με 20.000 κόσμο και να εκφωνεί... «στο άγαλμα τουΑλεξάνδρου συγκεντρώθηκαν 3.500 άτομα »;

Τι άλλο από φόβο μπορεί να δείχνει η επιλογή της ίδιας ώρας για να γίνουνοι δηλώσεις για τις αλλαγές του ασφαλιστικού που περιμένουμε εδώ κι έναχρόνο;
Πόσο παραπάνω φοβισμένος μπορεί να γίνει ο εγκλεισμός των ακροαριστερώντραμπούκων μέσα στην πανεπιστημιούπολη όταν κατάλαβαν ότι αυτό το βράδυδεν έχουν καμία τύχη εκτός ασύλου;

Και τι άλλο από πανικό μπορεί να φανερώνει η εντολή που έλαβαν αυτοί οιταγματασφαλίτες του συστήματος, να χτυπήσουν μεμονωμένα άτομα με ελληνικέςσημαίες μέσα στα στενά, πρίν τα συλλαλητήρια, για να φοβηθεί ο κόσμος νακατέβει. (Η ταχύτητα μέσα στην οποία έγινε έκτακτη είδηση ο ξυλοδαρμός δύοδιαδηλωτών από τραμπούκους «αντιφάδες», μέσα σε στενά, πριν τασυλλαλητήρια, πραγματικά μας έκανε υπερήφανους για τους δημοσιογράφους πουπρέπει να γύριζαν από στενό σε στενό, προκειμένου να προλάβουν να είναιόσο το δυνατόν πιο έγκαιρα μπροστά στα «απρόσμενα» γεγονότα);

Φοβισμένοι, αμήχανοι και πανικόβλητοι μπροστά στην σκέψη του τι μπορεί νασας επιφυλάσσει αυτός ο λαός, τρεχάτε τώρα να διαπραγματευτείτε με τονόποιο Νίμιτς, γνωρίζοντας για το βράδυ της 5ης Μαρτίου, πως είναι απλά στοχέρι σας, το αν θα το μετατρέψετε ή όχι σε μία πολύ καλή αρχή του τέλουςσας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: