9/11/07

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΔΑΦΩΝ….

Tα τέσσερα Κόμματα του πολιτικού κατεστημένου εστράφησαν κατά των δηλώσεων του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου, παρερμηνεύοντας και διαστρεβλώνοντας συνειδητά το γράμμα και το πνεύμα των δηλώσεων του.

Ο Μητροπολίτης Άνθιμος απλά και λογικά επεσήμανε ότι, χωρίς καμία διάθεση η πρόθεση να « μπούμε μέσα» και να καταλάβουμε εδάφη άλλων Βαλκανικών χωρών , δεν είναι δυνατόν να αποδεχόμαστε μονομερώς αναφορές σε ιστορικές μνήμες εναντίον μας ,αφού και στον Ελληνικό Λαό υπάρχουν αντίστοιχες , εδαφικά « κατοπτρικές» ιστορικές μνήμες.

Όπως θυμούνται οι γείτονες λαοί , έτσι θυμούμαστε και εμείς.

· Το να μη ξεχνάμε ότι η Βόρειος Ήπειρος τρεις φορές απελευθερώθηκε από τα Ελληνικά Στρατεύματα και στο τέλος εκχωρήθηκε στην Αλβανία, όταν οι Αλβανοί εθνικιστές μιλούν για « Τσαμουριά »,

· το να αναφερθούμε στους Ελληνοβλάχους των Σκοπίων και τις «Ελληνίδες» πόλεις τους , όπως το Μοναστήρι, όταν οι Σκοπιανοί σωβινιστές μιλούν για τη Θεσσαλονίκη και σφετερίζονται όνομα που δεν τους ανήκει ,

· το να θυμόμαστε ότι αν δεν είχε γίνει η Μικρασιατική Καταστροφή, η Ανατολική Θράκη μέχρι έξω από την Κωνσταντινούπολη (αλλά και το «σαντζάκιον» της Σμύρνης, μόνον αυτό...) θα ανήκαν σήμερα στην Ελλάδα, όταν οι Τούρκοι εθνικιστές μιλούν για « Δυτική Θράκη» η ότι οι Ρωμιοί της Πόλης έχουν μείνει 1000 άτομα, αυτό σημαίνει ότι σχεδιάζουμε εισβολές;

Δεν είναι απλά η εφαρμογή μιας αντίληψης εξισορρόπησης , που χρειάζεται στρατηγικά σε κάθε διαπραγμάτευση, έτσι ώστε στο τέλος να μπορούν να γίνουν (και να εκτιμηθούν από το άλλο μέρος ) αμοιβαίες και όχι μονομερείς υποχωρήσεις ;
Το ότι έχουμε την αίσθηση της ιστορικής έλλειψης εθνικών χωρών και εδαφών, όπως έχουν αντίστοιχα και οι απέναντι, αυτόματα οδηγεί σε σχέδια κατάληψης ;

Ας σοβαρευτούν τα φοβισμένα Κόμματα: Δεν τα έστειλε να πολεμήσουν ο Άνθιμος. Ανάμεσα στην θερμόαιμη, (και συχνά καταστροφική, όπως το 1897..)στρατιωτική δράση και την ιστορική εθνοφοβική ακινησία, αμνησία και συνεχή υποχώρηση, υπάρχει η «χρυσή τομή» της ήρεμης αλλά αδιαπραγμάτευτης ιστορικής αυτεπίγνωσης που βοηθάει τελικά πιο πολύ την ισότιμη (και όχι ψοφοδεή) στάση για πραγματικές και όχι «ψεύτικες» καλές σχέσεις και «γέφυρες ειρήνης» μεταξύ κρατών και λαών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: